Dansen in het Diepe

Persbericht

Utrecht 22 September 2010

Dansen in het diepe

Aankomende vrijdag 1 oktober wordt er in Zwembad de Kwakel te Utrecht een wel heel bijzonder evenement uitgevoerd. Een groep studenten maakt zich sterk om hier het allereerste zwembadpodium op te bouwen.

Over het algemeen is het uitje naar een zwembad voornamelijk beperkt tot kinderen onder de 14. Daarna is het glijden van de glijbaan en duiken in het diepe niet genoeg om je de hele dag te vermaken. Hier besloot een groep HKU studenten iets aan te veranderen. Zij organiseerden dit evenement, waar bands en deejays de hele nacht spelen op een drijvend podium.

“De inspiratie kwam van een oude videoclip” Zegt projectleider Jesse Fleer “Hier speelde een punkband een optreden in een leeggelopen zwembad. Ik dacht: dat moet kunnen.”

Iedereen die van zwemmen en dansen houd kan hier dus zijn hobby’s combineren. Kaartjes kunnen besteld worden op www.danseninhetdiepe.nl.

[noot]

Dit is geen uitnodiging voor een feestje, maar een schoolopdracht.

De nook

Wat mensen ook zeggen: No offence, maar e-readers zijn in mijn optiek toch echt de toekomst.

Maar iig, de nook van B&N. Niet heel erg vernieuwend, behalve dat er 2 schermen, in zitten, 1 e-ink display, en 1 full color touch screen.

Oh, en er draait android op. En dat laatste is het gene wat de nook zo intressant maakt. Het is namelijk iemand gelukt om 'root' toegang te krijgen. Dit is ook mogelijk op een aantal android telefoons die er nu op de markt zijn.

Wat het inhoud is ongeveer dit:

Normaal gesproken heeft de gebruiker 'beperkte' toegang tot het bestuurings systeem, dit zorgt er voor dat niet alle bestanden zomaar aangepast kunnen worden. Dit is gedaan om te voorkomen dat de gebruiker dingen 'stuk' maakt (bijvoorbeeld door de verkeerde software te verwijderen).

Voor 99% van de gebruikers is dit prima, het grootste deel van de mensen zal dit zelfs niet door hebben. Maar voor de mensen die 'meer' willen met hun apparaat is het wel interessant. Door te zorgen dat je wel 'root' toegang hebt kun je bijvoorbeeld extra programma's plaatsen op het apparaat.

Voor de nook, die geen app market heeft, is dit heel interessant. Standaard beschikt de nook namelijk maar over een beperkt aantal programma's. Door middel van 'root' toegang kunnen we er bijvoorbeelt een internet browser aan toevoegen. of zorgen dat we pdfjes en CBR (comicBook Reader File) bestanden kunnen lezen.

Stel je voor: nieuws headlines van Nu.nl, tweakers.net, geenstijl, telegraaf, of wat je ook maar wil. Op een display wat net zo fijn leest als een normaal boek.

Ik ben iig aan het sparen :)

Avatar... Nee, niet die blauwe gast, noch die gast met een pijl op de kop...

Bob heeft net een uitgebreid blog gemaakt over nieuwe media. Hij weet daar over het algemeen een stuk meer van, dus ik zal daar niet te diep op in gaan. Ik wil het wel heel graag hebben over een klein stukje dat ik WEL begrijp:

De AVATAR!

De Avatar is voor velen van ons slechts een plaatje. Eigenlijk is het veel meer. Een foto, een grapje, een manier om te zeggen hoe je je voelt. Het lijkt simpel, maar het is DE opening van het gesprek, een verdieping van de emotie er achter. Als je een duister plaatje hebt staan en je praat over hoe je zestien bomen hebt geknuffelt die middag, dan botst dat. Als je een plaatje van een stralende zon en een lachend bloemetje, maar je twittert over de pijn van het leven, dan botst dat.

Goh, Jesse. Waarom ben je zo diep aan het nadenken over iets sufs als een Avatar?

*snik, ik wil er niet over praten

Schrijven dan?

Nu vooruit.

Dit was mijn vorige Avatar:

Mensen met enige wiskundige achtergrond roepen nu:

HAHAHAHAHHAHA WAT ONTZETTEND LEUK! i IS EEN SURREEEL GETAL EN PI IS IRRATIONEEL EN DAN ZEGGEN ZE DAT TEGEN ELKAAR HAAAAAHAHAHHAHAHAHHAHAHAHA *dondert van stoel af...

Helaas blijken deze mensen schaars. Eerst dacht ik, och, mensen vinden het wel leuk, maar zeggen er gewoon niets van. Totdat ik mijn plaatje veranderde in mijn huidige Avatar:

ONTELBARE reacties. Allemaal ongeveer in de vorm van:

HAHAHAHAHHA WAT EEN GEKKE PANDA DAT IS NIET HOE EEN GLIJBAAN WERKT HAAHHAHAHAAHAHAHAA PANDAPANDALOLOLOLZORZ.

Ik zie het zwaar in voor de toekomstige generatie...

Social Media

"Ja, ik krabbel je wel even als we nog wat gaan doen vanavond" oor je steeds meer op de nederlandse straten. In de VS geldt hetzelfde voor Facebook bullitins.

De manier waarop mensen met elkaar communiceren is keihard aan het veranderen. Het is zo simpel om in 10 toetsaanslagen iedereen die je wilt bereiken te bereiken. Tenminste, zolang je weet hoe de moderne media werken. Jongeren hebben hier over het algemeen weinig problemen mee. Een groot deel loopt al rond met een telefoon waar ze de hele dag op twitteren, hyven, en op facebook zitten.

Ook bij deze doelgroep is er echter nog geen volledige aanpassing aan de nieuwe media; 'wat post ik wel, wat post ik niet, welke profielen houd ik openbaar, welke profiel sites gebruik ik om mijn business netwerk te vergroten?'. Het zijn keuzes waar niet vaak over nagedacht word. Terwijl je daar toch echt over na zou moeten denken om goed gebruik te kunnen maken van alles wat de moderne media je biedt. Hoe zou je baas het vinden om je feestfoto's op hyves the bekijken? Wil je echt overkomen als een constant bezopen feestbeest bij een potentiele nieuwe baas? (Je zal maar zulke foto’s in je publieke map op hyves hebben..)

Bedrijven passen zich razensnel aan aan deze nieuwe vorm van communicatie. Heel bizar dat onze overheid dit nog absoluut niet doet. Afgezien van van enkele twitterende politici gebruiken de machthebbers weinig nieuwe media. No way; de nederlandse overheid wil alleen steeds meer van ons weten (yay voor vingerafdrukken op paspoorten en rekening rijden ;_;). Terwijl het zo simpel zou kunnen zijn, is er van een makkelijke mogelijkheid tot algemene inspraak op de nederlandse politiek nog geen enkele sprake.

Je zou bijna zeggen dat er een minister van de ‘innovatie’ zou moeten komen. Iemand die zich puur bezig houd met hoe de wereld nou precies veranderd en hoe we daar als land iets aan kunnen hebben..

My First Day As...

Resultaten. Het lijkt in deze wereld nergens anders meer om te gaan. In ieder geval in die van mij. Gelukkig heb ik gisteren eindelijk weer een doel kunnen bereiken. Iets waar ik trots op kan zijn. Iets dat ik de komende paar weken waarschijnlijk aan iedereen vertel die ik tegenkom. Maar daar begint ons verhaal niet, dan moeten we namelijk nog een dag terug…

Afgelopen woensdagavond was ik heerlijk aan het internetten en op de een of andere manier vond ik iets dat mijn leven zou veranderen. Iedereen is wel bekent met de geheime dienst van amerika: de Federal Bureau of Investigation, ook bekent als de FBI. Wat de meesten nog niet weten, is dat ze ook geven om de jeugdige ontwikkeling van Amerikaanse burgers: ze hebben een volledige sectie voor kinderen, inclusief een training tot officiële agent…
Tweemaal raden wie er de volgende ochtend als Junior Special Agent zijn nieuwe ID aan het plastificeren was?

Yeah.

Waarbij we dus onherroepelijk aankomen bij afgelopen donderdag, mijn eerste dag als geheim agent. Nadat ik uitgevogeld had hoe ik een windsor stropdas moest knopen, waren de mogelijkheden eindeloos. Sindsdien heb ik een aantal dingen voor mezelf voorgenomen:

1. Als er om mijn ID wordt gevraagd, laat ik standaard mijn Junior Special Agent Credentials zien.
2. Als ik in mijn eentje in een ruimte sta, zeg ik hardop: “Ik weet dat je luistert.” Als er niemand is maakt het niets uit, maar er blijft altijd een kans dat een of andere geheime organisatie zich volledig de pleuris schrikt.
3. Ik verlaat NOOIT meer het huis zonder:
Mijn JSA ID
Mijn zakmes
Een oortje, onafhankelijk of er een MP3 speler aan vast zit

Geen idee wat de komende week mij allemaal brengt, maar ik heb een donkerblauw vermoeden dat ik nog een wel een avontuur kan posten in mijn volgende blog…